ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ



Αγαπημένη μου Μυρτώ, ζωγράφισέ τ΄ αστέρια

και επισήμανε εκείνο που θα ζήσουμε εμείς,

μαζί να ονειρευόμαστε, να μου κρατάς τα χέρια

σ΄εκείνο το αστέρι που δε θάναι άλλος κανείς.



Αν ο κόσμος ήταν άλλος κι ήταν μία ζωγραφιά,

θα ζωγράφιζα ένα δρόμο για να έρθω να σε βρω,

θα ζωγράφιζα λουλούδια, θα ζωγράφιζα πουλιά,

θάχα φτιάξει και μια πόρτα να ανοίξω και να μπω.



Θα ζωγράφιζα το σύμπαν με τα χίλια χρώματα,

το απέραντο γαλάζιο που τις νύχτες λαμπυρίζει

τα αστέρια, το φεγγάρι και με δυό ονόματα….

το δικό σου, το δικό μου, το δικό μας μετερίζι.



Θα ζωγράφιζα καρδούλες και δυό αεροπλάνα,

το ροζ θάταν για σένανε κι εγώ θάχα το μπλε,

θα παίζαμε, θα τρέχαμε το δείλι στην αλάνα

κι ο κόσμος μας ολάκερος θα ήτανε κομπλέ.



Θα ζωγράφιζα καρδούλες λεξούλες και βελάκια

με ωραίες παραστάσεις και χιλιάδες χρώματα

θάλασσες κι ωκεανούς με τα μύρια βοτσαλάκια

κι η πιο όμορφη καρδιά θάναι σε δυό σώματα.



Θάβαζα κι ένα δένδρο κι έναν ήλιο στα ψηλά

κι απ΄την πιο ψηλή κορφή του στο ΄πα και στο ξαναπώ

θάγραφα πολλά στοιχάκια που το μέλι ξεχειλά

και θα φώναζα για πάντα πόσο πόσο σ΄ αγαπώ.!!!!