ΝΕΑ ΖΩΗ


Δροσούλα τ΄ απαλό το πρόσωπό σου
μα ΄γώ ήμουν ένα κατάξερο κλωνάρι
μέχρι που κέρδισα το τυχερό προπό σου
και πλέον δίπλα σου εκεί έχω φρενάρει.


Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό,
νερό που θάναι απλωμένο στο κορμί σου,
και σα θα δω αυτό το φως τ΄ αληθινό,
θα είν΄ αυτό από τη φλόγα τη θερμή σου.


Τώρα που ένοιωσα τη φλόγα και τη λάμψη,
τώρα που γέλασαν και τα πικρά μου χείλη,
καμία δύναμη πλέον δεν θα με κάμψει,
ο νέος ήλιος έχει τώρα ανατείλει.!!