ΠΑΝΤΑ
ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ
Τώρα που ξημερώνει κι ο ήλιος με θαμπώνει
πάντα εσύ ΄σαι΄δώ,
και με βροχή και χιόνι, μ΄αέρα ή με σκόνη
μόνο εσύ ΄σαι΄δώ,
η μοναξιά σκοτώνει κι η σκέψη με παγώνει
όμως εσύ ΄σαι΄δώ,
ο χρόνος με χρεώνει αλλ΄ με αναβιώνει
αφού εσύ ΄σαι΄δώ,
.
.
.
.
μα σαν θα με νικήσει και δεν θα κελαηδώ
όταν το φως μου σβήσει και φως δεν ξαναειδώ…
πάντα εσύ ΄σαι΄δώ,
και με βροχή και χιόνι, μ΄αέρα ή με σκόνη
μόνο εσύ ΄σαι΄δώ,
η μοναξιά σκοτώνει κι η σκέψη με παγώνει
όμως εσύ ΄σαι΄δώ,
ο χρόνος με χρεώνει αλλ΄ με αναβιώνει
αφού εσύ ΄σαι΄δώ,
.
.
.
.
μα σαν θα με νικήσει και δεν θα κελαηδώ
όταν το φως μου σβήσει και φως δεν ξαναειδώ…