ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΛΗΘΕΙΑ

Δεν δόθηκε σαν αφορμή
φθινόπωρου μαγεία, με φόντο το κορμί,
ούτε το φως που έβγαινε απ΄ τα δικά σου μάτια
και φώτιζε σκοτάδια.


Ίσως η τυχερή γραμμή πούν΄ στο δεξί σου χέρι
σημάδεψε και στόχευσε κινήσεις πλανητών
ή κάτι άλλο άραγε, αλήθεια ποιος την ξέρει?
ίσως ακόμη και ευχή σε πτώση κομητών.


Μπορεί και η αστραφτερή χρυσόσκονη νεράιδας
που έπεφτε πυκνή πυκνή την ώρα που γελούσε
κι έπεσε όλη πάνω μας σαν της χιονοστιβάδας
και μας εχρυσοστόλισε και μας μοσχοβολούσε.

_______________________________________
/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\


Ήταν εκείνη η στιγμή που στάθηκ΄ η αλήθεια
βγαλμένη απ΄ τα στήθια
και φέγγιζε στα μάτια σου κι έδιωξε κάθε ψέμα
με το δικό σου βλέμμα.


Ήταν αυτή η πορφυρή του ουρανού η λάμψη
που ξέχασε να φύγει παρότ΄ η νύχτα ήλθε
και της φωνής σου ο δισταγμός που την καρδιά έχει κάψει
και γήτεψε εμένανε και τ΄ όνειρο συνήλθε.


Ήτανε και οι ψίθυροι των δένδρων που σαλεύαν
και τάραζαν οι σκέψεις μου, οι ήχοι ριγηλοί
που βγαίναν απ΄το στόμα σου, στο βλέμμα σου χορεύαν,
δραπέτευσαν και ράγισαν απάνω στο φιλί.!!!