ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ
Μια κυρία
κοτσανάτη - πάνω κάτω ενενήντα -
πάει στο
Φαρμακοποιό,
στολισμένη
σα χιονάτη - ένοιωθε σα ναν πενήντα -
όπως σας πιστοποιώ.
Κύριε
Γιάννη μου καλέ ήρθα για να σας ρωτήσω...
αν πουλάτε
ασπιρίνες, αλοιφές και δραμαμίνες
φάρμακα και
πρωτεΐνες κι άλλες τέτοιες βιταμίνες,
κι αν δε
φτάσουν όλ΄ αυτά, ίσως κι άλλα σας ζητήσω...
φάρμακα για
το συκώτι κι άλλα αγχολυτικά,
για
ρευματικά και πόνους, χάπια δυναμωτικά,
χάπια και
για τις ρυτίδες, χάπια ηρεμιστικά,
τα γαλάζια
για τον άντρα, μα και χάπια υπνωτικά.
'Έχουμε
κυρά Φροσύνη τέτοια κι άλλα πιο καλά
άλλα είναι
δυνατά κι άλλα είν΄πιο απαλά,
μα κι εγώ
να σε ρωτήσω τι τα θέλεις όλ΄ αυτά?
θέλω να μου
πεις κι εμένα μα με λόγια πιστευτά.
Γνώρισα σ΄
ένα ΚΑΠΗ ένα γέρο σαν κι εμένα
κι είπα να
τον παντρευτώ το λεβέντη το Τζουλιάνο
και για να
ετοιμαστώ νάναι όλα επιλεγμένα,
ψάχνω ένα
μαγαζί, λίστα γάμου για να κάνω.!!!