ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ
Μπουμπούκι
ανοιξιάτικο
ροδοκόκκινο
σαν του Μαγιού το στόμα,
θαύμα της
πλάσης
και της
φύσης στολίδι ανεπανάληπτο,
πόσο θα σε
περιμένω ακόμα?
Στην ψυχή
μου μίλησες
και με
συγκίνησες
κι η καρδιά
μου ράγισε
κι όλ΄η
φύση δάκρυσε
γιατί είναι
άδικο τόσο μακριά μου νάσαι,
τόσο να μου
λείπεις και να μη θυμάσαι.
΄Αστρα
τ΄ουρανού ενωθείτε
και το
δρόμο της φωτίστε
μήπως και
τ΄αποφασίσει
πια κοντά
μου να γυρίσει.
Κι εσείς
πουλιά που κελαηδάτε
απ΄ το
σπίτι της να πάτε
και να της
γλυκομιλάτε
κάθε πρωί
που την ξυπνάτε.
Να της
πείτε για μια ΄γάπη
που τόσο
βασανίζεται,
που τόσο
πια αγωνιά
αφού μακριά
της βρίσκεται.!