ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

Ολονυχτίς κι ολημερίς
πλέκεις ιστό αράχνης,
την άνοιξη αν δεν τη βρεις
μονάχη σου τη φτιάχνεις.


Μακριά μου δε μπορείς
και κοντά δεν ησυχάζεις,
πάντοτε με συγχωρείς,
με τα μάτια με διαβάζεις.


Ανταλλάσεις τ΄ακτινίδια
με καφέ κι ένα τοστ,
μα για μένα είσαι η ίδια
κι όταν δε φοράς lacoste.