ΕΓΩ ΠΟΥ ΤΟΣΟ
Σ΄ΑΓΑΠΩ
Στο Γιάννη που με έβρισε πολλά τούχω ταμένα
και σαν τον βρω στο δρόμο μου θα τονε κανονίσω,
θα τον κρεμάσω ανάποδα με τα λουριά σφιγμένα
κ΄ όπως θα είν΄ ανάποδα εγώ θα τον «μαμήσω».
Έτσι θα βγει το άχτι μου και θάβρω ηρεμία
στο σώμα μου και στην ψυχή θα επικρατεί γαλήνη
μα όταν αυτά κάποια στιγμή θα παίζουν σαν ταινία
τότε κι εγώ θα την χαρώ την ψυχική ειρήνη.
Και στο Λευτέρη κάποτε είπα θα τον «μαμήσω»
γιατί μου έκανε λαδιά που δεν τη συγχωράω,
δεν ξέρω τώρα τι να πω και πώς να εξηγήσω
αφού τον πείραξαν πολύ τα ρούχα που φοράω.
Όμως με καίει μέσα μου κι όλο αναρωτιέμαι
αφού δε μούκανες κακό, να σε κακολογήσω?
εξόρυξα τις σκέψεις μου κι όλο συλλογιέμαι….
εγώ που τόσο σ΄αγαπώ πρέπει να σε «μαμήσω»??