ΠΙΚΡΑΔΑ

Μόνιμη μελαγχολία
σαν Μεγάλη εβδομάδα,
μούχεις την καρδιά πικράνει,
τέτοια πίκρα δεν ξανάδα,
έχεις τη ζωή μαράνει,
τέλειωσα σαν μια λαμπάδα.




Είν΄η πίκρα μου μεγάλη
π΄αναβλύζ΄απ΄ την καρδιά μου
κ΄ η ελπίδα πάει χαλάλι
αυτή πούχασυνοδειά μου,
τίποτα δεν απομένει
στη ψυχή τη νεκρωμένη.



Τούτο μόνο θα σου γράψω
τούτο μόνο θα εκθέσω,
όσο κι αν πονάω και κλάψω,
πως ποτέ δεν θα μπορέσω,
πως ποτέ μου δεν θα πάψω
λίγο να σε συγχωρέσω,
ούτε στη ζωή ετούτη,
ούτε και στον άλλο κόσμο.