ΤΑΞΙΔΕΥΩ


H θαλασσινή αλμύρα
μούστειλε την πρόσκληση,
όχι τσιμεντοπλημμύρα,
ναι στην εξαπόλυση.

Έχω ανοίξει τα φτερά μου και ψηλά ψηλά πετώ,
τούτο το καλοκαιράκι σ΄άλλους τόπους θα βρεθώ,
πάν΄ απ΄ το λευκό τον πύργο κι από την ακρόπολη
να ζηλέψουν οι εχθροί, να σκάσουν οι πικρόχολοι.

Τα προβλήματα αφήνω,
πάω προς την ερημιά,
θέλω καλοκαίρι φίνο
με καμιά μικροζημιά.

Βάζω πλώρη για την Κύπρο κεί κοντά στη Λάπηθο
όμως πήγα στην Αθήνα με μια στραβοτιμονιά
κι αν φυσήξει ο πουνέντες πάω για την Κάρπαθο
μα αν φυσήξει ο λεβάντες ίσως πάω Κεφαλλονιά.

Δε με νοιάζει που πηγαίνω
σε ποια μέρη θα βρεθώ,
θέλω τόπο μαγεμένο
για να μην τον βαρεθώ.

Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω, είναι όλα δωρεάν
γιαυτό σκέφτομαι να φτάσω ως Μπαχάμες και εάν
δεν μ΄αρέσει ούτ΄εκεί, τότε πάω για Μιλάνο,
δεν κοστίζουν τίποτα τα όνειρα που κάνω.!!!