ΟΠΟΥ ΝΑΝΑΙ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ
Όπου νάναι
ξημερώνει, μικρή μου αγαπημένη
κ΄είν΄η
δεύτερή μου νύχτα που σε περιμένω,
άλλο πια δεν
θα αντέξω άυπνη να μένω
κι ούτε η
καρδούλα μου θα σε υπομένει.
Έφυγες μικρή
μ΄αγάπη, έφυγες μακριά μου,
έφυγες από
κοντά μου κι απ΄την αγκαλιά μου,
τώρα ΄κει
στα ξένα που ΄σαι, σ΄άλλη γειτονιά,
φρόντισε μη
με ξεχάσεις για παντοτινά.
Όποτε λοιπόν
θελήσεις πίσω να γυρίσεις,
θάμαι το
στολίδι σου που έλεγες πως είχες,
θάμαι η
καρδούλα σου για να μ΄αγαπήσεις,
αυτή που
τηναι λάτρευες και τελικά απείχες.
Τώρα πια που
γύρισες σφιχτά θα σε κρατώ
και ποτέ δεν
θα σ΄αφήσω να μου ξαναφύγεις,
γιατί άλλο
δεν μπορώ μακριά σου ούτε λεπτό,
μόνος μου εγώ να ζήσω και εσύ να λείπεις.!