ΟΠΟΥ ΝΑΝΑΙ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ


Όπου νάναι ξημερώνει, μικρή μου αγαπημένη
κ΄είν΄η δεύτερή μου νύχτα που σε περιμένω,
άλλο πια δεν θα αντέξω άυπνη να μένω
κι ούτε η καρδούλα μου θα σε υπομένει.


Έφυγες μικρή μ΄αγάπη, έφυγες μακριά μου,
έφυγες από κοντά μου κι απ΄την αγκαλιά μου,
τώρα ΄κει στα ξένα που ΄σαι, σ΄άλλη γειτονιά,
φρόντισε μη με ξεχάσεις για παντοτινά.


Όποτε λοιπόν θελήσεις πίσω να γυρίσεις,
θάμαι το στολίδι σου που έλεγες πως είχες,
θάμαι η καρδούλα σου για να μ΄αγαπήσεις,
αυτή που τηναι λάτρευες και τελικά απείχες.


Τώρα πια που γύρισες σφιχτά θα σε κρατώ
και ποτέ δεν θα σ΄αφήσω να μου ξαναφύγεις,
γιατί άλλο δεν μπορώ μακριά σου ούτε λεπτό,
μόνος μου εγώ να ζήσω και εσύ να λείπεις.!